Het ‘einde’ van Youth Alpha
Muziek tettert uit de geluidsboxen en jongeren overstemmen elkaar. Het is een enorm kippenhok in de kelder van het gebouw ’t Visnet. Maar liefst 40 overenthousiaste jongeren hebben zich deze vrijdagavond in Huizen verzameld. Het is de laatste Youth Alpha‐bijeenkomst van dit seizoen.
Door Doriet Begemann // Dit artikel is geplaatst in tijdschrift Visie van de Evangelische Omroep
Het avondeten is niet om over naar huis te schrijven: te dikke tomatensoep met taaie balletjes, brood en sompige knakworsten. Het is een wonder dat een mopperoffensief uitblijft. Maar voor het driegangenmenu komen de jongeren niet naar Youth Alpha.
“Ik ben hier omdat ik meer van het Evangelie wil ontdekken en horen,” vertelt Esther (17). Dan stopt ze abrupt met het gesprek omdat haar gsm’etje rinkelt. Ze grijpt naar haar tas en zoekt de onruststoker. “Vind je niet erg hè, als ik hem opneem?”
Inmiddels is Peter (17) ook aan tafel geschoven. Hij wordt als een koning onthaald. Iedereen is blij hem te zien. Peter is een olijke jongen met kleine pretogen. “Ik volg al voor de vierde keer de Alpha‐cursus. Misschien ga ik volgend jaar voor de vijfde keer,” zegt hij grijnzend.
Peter steekt elke keer iets nieuws op. Daarnaast heeft hij op Youth Alpha geleerd hoe te bidden. “Vroeger bad ik nooit. Ik wist niet hoe dat moest en wat ik mocht vragen. Nu weet ik dat ik met alles bij Hem terechtkan.”
Het gesprek wordt voor de tweede keer onderbroken. Niet door een mobiel, maar door een kreet: de tafel moet afgeruimd worden. Vliegensvlug wordt de laatste hap naar binnen gewerkt. De spanning is te snijden. Dit is het moment waarop de corveeërs worden aangewezen. De bofkonten die ‘vrij’ zijn, kunnen drinken halen aan de bar.
god bestaat!
In de keuken bij de afwassers staat Dawied (20). Zonder theedoek, maar wel met een kop koffie. Dawied volgt samen met zijn vriendin de Alpha‐cursus. “Kijk, daar zit ze,” zegt hij trots en wijst naar een meisje dat aan de bar zit.
Dawied vertelt dat hij geen ‘kerkelijk verleden’ heeft en dat hij meer wilde weten over het geloof. “Veel dingen kloppen nu voor mijn gevoel,” zegt hij. “Zoals de rechtvaardige God Die het nodig vond dat Jezus voor ons moest sterven.” Dawied kan zijn gevoel niet helemaal verwoorden. Daarom geeft hij een voorbeeld.
Een vrouw moet naar de rechter omdat ze te hard heeft gereden. Ze bekent schuld. Daarop krijgt de snelheidsmaniak een boete. Dan staat de rechter op en doet zijn toga uit. Het blijkt de vader te zijn van de vrouw. Hij betaalt de boete die hij zijn eigen dochter heeft opgelegd. “Dat heeft Jezus voor ons gedaan,” zegt Dawied. Hij glimlacht en zijn ernstige ogen veranderen in vrolijke kijkers. Daarna zegt hij op weifelende toon:
“Ik vind het moeilijk om te geloven en ik weet ook niet of ik opeens terug zal vallen. Maar ik denk toch dat God bestaat.” – Dawied
LEVEN NA YOUTH ALPHA
Na een glaasje fris, koffie of thee, begint het volgende onderdeel: de lezingen. Een jongen in een geel T‐shirt met de opdruk ‘Supersoulfighter’ buldert om stilte. Het werkt, binnen een mum van tijd zijn de gesprekken gestaakt. De laatste Alpha‐cursisten sluipen naar binnen. Het is tjokvol in de kelder.
Twee van de leiding, overigens ook jongeren, houden een praatje over het thema: ‘Wat doe ik met de rest van mijn leven?’ De sprekers weten de meeste jongeren te boeien. Maar niet iedereen. Op de bank zit een jongen weg te doezelen. Zijn buurman kan het niet langer meer aanzien en geeft hem een corrigerende tik. De schone slaper schrikt op, mompelt iets en dut verder. “Ik kan moeilijk stilzitten,” verklaart hij achteraf.
Na de lezingen verspreiden de jongeren zich in 4 groepen over het gebouw. Boven zit de groep van Jaco (27). Ze zitten in zak en as, want het is alweer de laatste Youth Alpha‐bijeenkomst van het seizoen. Een meisje vraagt zich af waarom het eigenlijk moet stoppen. “We kunnen toch gewoon doorgaan?”
Een jongen probeert de groep te bemoedigen. “Het stopt niet met Alpha. Vraag God dat je verder kan. Je kunt het in gebed aan Hem vragen.” Esther weet al dat deze bijeenkomst niet het einde is van Alpha.
” De volgende cursus ben ik hier weer en dan neem ik een niet‐christelijke kennis met mij mee. Die zit dan naast mij op de stoel.” – Esther